Aktualności

Zapraszamy do lektury kolejnego wywiadu z cyklu “NanoGirls”. Dzisiejszą rozmowę przeprowadzono z młodą i ambitną naukowczynią, mgr inż. Beatą Szreniawą, która prowadzi badania w ramach kształcenia w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, jednocześnie współpracując w projekcie z FutureLab PK.

Co Cię skłoniło do zainteresowania się nanotechnologią?

Moje zainteresowania nanotechnologią sięgają okresu realizacji pracy inżynierskiej. Główny cel mojej pracy stanowiła ocena właściwości przeciwdrobnoustrojowych produktów zawierających nanocząstki miedzi wobec szczepu grzyba Aspergillus niger. Wówczas zdałam sobie sprawę z tego, jak bardzo interesująca oraz szeroka jest to dziedzina i, że chciałabym rozwijać się naukowo w tym obszarze.

Czy mogłabyś podzielić się swoimi doświadczeniami i etapami rozwoju w karierze nanotechnologicznej? Nad czym aktualnie pracujesz?

Nanotechnologia pozostała ze mną na dłużej. W trakcie studiów magisterskich udało nam się utworzyć Koło Naukowe Nanomateriały, działające w Katedrze Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej pod opieką naukową dr hab. inż. Katarzyny Matras-Postołek, prof. PK.

Aktualnie prowadzone przeze mnie badania w ramach kształcenia w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej obejmują opracowanie i charakterystykę nanomateriałów pod kątem innowacyjnych technik wytwarzania cienkich warstw dla optoelektroniki. W ramach współpracy z FutureLab PK realizowany jest także projekt pt. „Nowoczesne biosensory z kropkami kwantowymi dedykowane medycynie”, w którym to mam przyjemność pełnić rolę opiekuna pomocniczego zespołu projektowego.

Opowiedz, jakie umiejętności lub kwalifikacje okazały się kluczowe do Twojego zaangażowania się w dziedzinę nanotechnologii.

Niewątpliwie są to: umiejętność pracy w zespole, kompetencje językowe oraz umiejętność analizy dostępnej literatury naukowej, patentowej itp. Niezwykle ważne jest także wykształcenie w sobie pokory oraz śmiałości do zadawania pytań jeśli jakieś zagadnienie wzbudza naszą ciekawość. Będąc tak naprawdę na początkowym etapie mojej działalności naukowej dostrzegam ogromny potencjał w rozmowach z osobami posiadającymi znacznie większą wiedzę oraz doświadczenie ode mnie; szczególnie w momentach, w których mierzę się z konkretnymi problemami oraz niewiadomymi. Umiejętność pozyskiwania kontaktów i nawiązywania współpracy poza murami uczelni ma także istotny wpływ. Zyskując nowe znajomości, zyskujemy nie tylko inspirację do działania, ale także szansę na dalszy rozwój w obszarze, którym aktualnie się zajmujemy.

Opisz, czym zajmuje się organizacja, w której pracujesz i jaki jest wpływ nanotechnologii na jej działalność.

Zakres naszej działalności skupia się na tematyce związanej z otrzymywaniem oraz charakterystyką nowych nanomateriałów o kontrolowanym składzie oraz rozmiarze pod kątem ich potencjalnego zastosowania w optoelektronice, fotokatalizie, medycynie oraz biologii. Obecnie prowadzone przez nas prace naukowe obejmują następujące obszary: opracowanie cienkowarstwowych ogniw fotowoltaicznych oraz diod elektroluminescencyjnych, otrzymywanie tuszy na bazie nanomateriałów do druku urządzeń optoelektronicznych, projektowanie biosensorów oraz syntezę fotokatalizatorów heterogenicznych o wysokiej wydajności na bazie nanomateriałów. Nanotechnologia ma ogromny wpływ na rozwój naszej działalności. Jej interdyscyplinarny charakter sprawił, że na przestrzeni ostatnich lat stała się ona integralną częścią nauki. Ogromny potencjał dostrzegam także w wykorzystaniu nanotechnologii w prowadzeniu badań aplikacyjnych w kierunku możliwości wdrożenia konkretnych rozwiązań np. w przemyśle.

Z jakich osiągnięć w pracy naukowej lub zawodowej jesteś najbardziej dumna?

Za jedno z największych osiągnięć w pracy naukowej uznaję ogólnie działalność Koła Naukowego Nanomateriały. Od początku przekroczenia progów Politechniki Krakowskiej już jako studentka marzyłam o stworzeniu przestrzeni przyjaznej do rozwoju studentów. Realizowane projekty, aktywność studencka, udział w konferencjach, stażach sprawia, że każdy ma szansę poszerzać swoje horyzonty, co mnie niezwykle cieszy i motywuje do dalszego działania. Obecnie jestem niezmiernie dumna z faktu, że nasza praca zespołowa obfituje w coraz większe sukcesy, a myślą przewodnią naszej działalności jest powiedzenie: „razem możemy znacznie więcej”.

Jakich, według Ciebie, istotnych zmian i postępów możemy się spodziewać w nanotechnologii w nadchodzących latach?

Nanotechnologia to interdyscyplinarny obszar nauki, który ma istotny wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy i możliwość wprowadzania komercyjnych innowacji. Bazując na dotychczas zdobytej wiedzy oraz doświadczeniu, ogromny potencjał dostrzegam w rozwoju takich obszarów jak np. medycyna. Nanomateriały z powodzeniem znajdują zastosowanie w opatrunkach na rany, środkach weterynaryjnych, powłokach urządzeń medycznych, a także kosmetykach. Biorąc pod uwagę szeroką gamę ich właściwości konieczny jest jednak dalszy rozwój nauki w tym obszarze i prowadzenie dalszych badań, mających na celu m.in.: wnikliwą analizę ich toksyczności oraz potencjalnego wpływu na organizm ludzki.

Jaką radę dałabyś młodym kobietom, które rozważają karierę w nanotechnologii?

Będąc jeszcze tak naprawdę na początku mojej naukowej drogi myślę, że mogę śmiało pokusić się o stwierdzenie, że nauka potrzebuje kobiet odważnych i zdeterminowanych. Nanotechnologia jest na tyle szeroką dziedziną, że każda z nas znajdzie w niej miejsce dla siebie. Chciałabym, aby każda kobieta znała swoją wartość i nie bała się podążać za marzeniami. Myślę, że najważniejszą radą, którą powinna usłyszeć każda z nas jest to, aby nie bać się porażek i traktować je jako integralną część pracy nad własnym rozwojem. Dotychczasowe doświadczenia nauczyły mnie, że na studiach oraz w działalności naukowej największą wartość mają „egzaminy” z charakteru oraz wytrwałości, a za najcenniejszą dotychczas zdobytą przeze mnie umiejętność uznaję zdolność do budowania schodów z poniesionych porażek, aby móc podążać w obranym przeze mnie kierunku. Systematyczna praca, wiara we własne możliwości oraz otwarty umysł sprawiają, że człowiek jest w stanie osiągać znacznie więcej. Dlatego uczmy się pilniej, działajmy i poszerzajmy swoje horyzonty, wykorzystując wszystkie zasoby oraz umiejętności które aktualnie posiadamy. I przede wszystkim nie przestawajmy nieustannie poszukiwać swojego prawdziwego JA. Niezmiernie ważny jest także dobór odpowiedniego zespołu. Nie ma nic cenniejszego niż miła atmosfera w gronie osób, z którymi się na co dzień pracuje i, którzy potrafią być dla nas ogromnym wsparciem w trudnych chwilach.

Czy chciałabyś podzielić się ewentualnymi dodatkowymi przemyśleniami lub komentarzami, które warto uwzględnić?

Za moje motto życiowe uznaję stwierdzenie, że życie to nie wyścig i warto w nim postawić na samorealizację, a nie rywalizację. Myślę, że większość z nas wielokrotnie daje się wpędzać w swoim życiu w pułapkę związaną z porównywaniem się do innych, zapominając o tym, że życie dla każdego z nas jest jak egzamin. Jednak wszyscy dostaliśmy zupełnie inny zestaw pytań oraz różne zasoby, aby go rozwiązać. Najważniejsze to podążanie własną drogą i nieustanne słuchanie siebie oraz swoich potrzeb. I przenigdy nie wolno się poddawać! Jeśli istnieje taka konieczność: dać sobie czas, aby móc później wrócić do działania z podwójną siłą i zdobywać ten świat.