Aktualności

Podczas Konferencji InterNanoPoland 2019 odbyła się sesja 3D PRINTING AND NANOTECHNOLOGIES, która miała na celu przybliżyć tematykę projektu  “Wytwarzanie proszków na bazie żelaza o podwyższonych właściwościach dla technik generatywnych o akronimie ClusterMat” a także zapoznać słuchaczy z osiągnięciami w tej dziedzinie. Prezentacja

PROF. DR. Henninga Zoza pt. MAKE MORE WITH LESS – ADDITIVE MANUFACTURING PROCESS AND ADVANCED MATERIALS, HKP AND NANOTUN3D była świetnym wstępem do tematu i zawierała liczne przykłady zastosowania metod przyrostowych (additing manufacturing) w przemyśle a także wskazywała jakie wyzwania stoją przed firmami. Był to sygnał dla zgromadzonych naukowców, jakie potrzeby deklaruje przemysł.

Dr Aleksandra Małachowska (Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny) swoją prezentację poświęciła wynikom dotychczas otrzymanym we wspomnianym projekcie. Po wyborze odpowiednich stopów, naukowcy z Politechniki Wrocławskiej przeprowadzili frakcjonizację proszków stosując metody m.in SLM czy PTA. Tak otrzymane proszki zcharakteryzowano m.in  za pomocą dyfrakcji rentgenowskiej. Przeprowadzono także próby wykorzystania wytworzonych materiałów w praktyce.

Na temat   badań dotyczących ceramiki tlenku itru mówił dr Pavel Ctibor (Institute of Plasma Physics, Praga). W Badaniech prowadzonych w Pradze, tlenek itru  został wypalony przez spiekanie plazmą iskrową (SPS) przy użyciu komercyjnie dostępnego proszku nanometrycznego. Zbadano wpływ procesu SPS i późniejszego wyżarzania na mikrostrukturę, skład fazowy i właściwości dielektryczne. Kolor tego materiału okazał się niewrażliwy na radykalne zmniejszenie atmosfery w aparacie SPS (niezbędny do tego procesu z powodu tłoków węglowych i matrycy stosowanej do zagęszczania proszku).

Praktyczne zastosowanie technik przyrostowych przedstawił dr Piotr Kowalczewski z firmy XTPL. Firma prowadzi prace badawczo-rozwojowe (B+R) mające na celu rozwinięcie technologii ultra precyzyjnego drukowania nanomateriałów. Precyzyjny druk obwodów elektrycznych może znaleźć zastosowanie w produkcji ekranów dla telewizorów i smartfonów, ogniw słonecznych czy zabezpieczeń antypodróbkowych.

Jak szerokie zastosowanie mają techniki additing manufacturing w produkcji bioimplantów przedstawił Paweł Ślusarczyk (CD3D)  oraz Grzegorz Kaszyński (Sygnis). Rozwiązania techniczne z szansą na wdrożenie w szybko rozwijającej się dziedzinie biodruku mogą być rozwiązaniem w produkcji m.in spersonalizowanych implantów.

Projekt współfinansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu CORNET