Nanotechnologia

W 1991 r. Pierre-Gilles de Gennes w pracy, za którą otrzymał nagrodę Nobla, użył po raz pierwszy terminu cząstki „Janusa”. W starożytnym Rzymie Janus był to bóg o dwóch twarzach, opiekun drzwi, bram, mostów oraz przejść. Reprezentował on również pewnego rodzaju dwoistość natury.
Nanocząstki Janusa są to chemiczne cząsteczki o rozmiarach najczęściej nanometrycznych. Ich powierzchnia posiada dwie lub więcej odmienne właściwości fizyczne, jednak muszą być one uporządkowanie sferycznie np. jedna połowa cząsteczki jest hydrofilowa (posiada skłonność do łączenia się z wodą), natomiast druga jest hydrofobowa (odpycha cząsteczki wody). Dzięki tej unikalnej powierzchni nanocząstki Janusa mogą znaleźć szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach życia np. w elektronice (wyświetlacze elektroniczne) , medycynie (nośniki leków) i wielu innych.

Cząstki Janusa o różnych architekturach – a) sfery b) i c) cylindry d) i e) dyski

Źródła:
Walther A., Muller A.H., Janus particles, Soft matter, 2008,4,663-668.
www.zengardener.com