Aktualności

Zapraszamy do lektury piątego już wywiadu z cyklu “NanoGirls”. Dzisiejszą rozmowę przeprowadzono z dr hab. inż. Katarzyną Matras-Postołek, prof. PK, prodziekan ds. ewaluacji i współpracy międzynarodowej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej, członkiem Centrum Doskonalenia Badań Naukowych PK, kierownikiem grupy badawczej Funkcjonalne Nanomateriały, kierownikiem projektów naukowych finansowanych przez NCBiR, NCN, FNP, EU oraz ekspertem i recenzentem czasopism naukowych oraz instytucji finansujących badania.

Kiedy po raz pierwszy zainteresowała Cię nanotechnologia? 

Swoją przygodę z nanotechnologią rozpoczęłam w czasie przygotowania pracy doktorskiej w Niemczech na Münster University of Applied Sciences, gdzie byłam głównym wykonawcą kilku projektów badawczych realizowanych z jednym z największych niemieckich przedsiębiorstw chemicznych, firmą Evonik Industries AG. Tematem mojego doktoratu były polimerowe nanokompozyty dla optoelektroniki. 

Nad czym aktualnie pracujesz? Jak istotny jest cel tych badań dla rozwoju nauki lub społeczeństwa? 

Obecnie moje badania skupiają się na opracowaniu, charakterystyce i zastosowaniu funkcjonalnych nanomateriałów z półprzewodnikowych i metalicznych nanokryształów dla optoelektroniki i fotokatalizy. 

Czy mogłabyś podzielić się wspomnieniem momentu największej osobistej satysfakcji podczas prowadzenia badań? Z jakiego sukcesu jesteś najbardziej dumna? 

Nigdy nie zapomnę uczucia ekscytacji i zadowolenia, gdy okazało się w laboratorium, że przygotowane przeze mnie próbki na bazie nanocząstek zaczęły wytwarzać prąd elektryczny. Co ciekawe, przygotowane przeze mnie układy z założenia miały wytwarzać światło. Uwielbiam również moment badania próbek nanomateriałów za pomocą techniki TEM. Czasami jest to jak lądowanie na Marsie. Niektóre zdjęcia w dużej rozdzielczości nanomateriałów są przepiękne. 

A z jakiego sukcesu jestem najbardziej dumna? Hmm… Myślę że zdobycie kilku grantów NCN było dużym sukcesem. Niezwykle cenię sobie również grant z Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, dzięki któremu mogłam wrócić do Polski po 7 latach pracy w Niemczech. Wiem, że otrzymanie takiego dofinansowania jest miernikiem naszego sukcesu jako naukowca, tym bardziej, że ocena jest wieloetapowa, a oceniają nas eksperci światowej klasy. 

Powiedz czym na co dzień zajmuje się organizacja, w której pracujesz. Czy nanotechnologia ma znaczący wpływ na rozwój tej organizacji? 

Politechnika Krakowska jest obecnie jedną z 3 najlepszych uczelni w Polsce, zgodnie z wynikami ostatniej ewaluacji. Nanotechnologia i nanomateriały są przedmiotem intensywnych badań prowadzonych w kilku grupach badawczych na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej. Wiedza na temat nanotechnologii stanowi podstawę wielu przedmiotów, zarówno obowiązkowych jak i wybieralnych, na kilku wydziałach Politechniki Krakowskiej. 

Jaką rade dałabyś młodym kobietom rozważającym karierę w nanotechnologii? 

Dziewczyny, miejcie wielkie marzenia i nie bójcie się po nie sięgać! Nanotechnologia jest niezwykle interdyscyplinarną dziedziną. Bez umiejętności współpracy ze specjalistami z innych dziedzin trudno jest o większe odkrycia. Ja z wykształcenia jestem chemikiem, od lat zajmuję się syntezą różnych nanomateriałów. Niezwykle ważną częścią mojej pracy jest współpraca ze specjalistami z różnych dziedzin. Od wielu lat współpracuję ze wspaniałymi fizykami i biologami. W pracy naukowej niezwykle ważna jest otwartość na różne spojrzenia na naukę. Tylko ten, kto będzie umiał połączyć wszystkie te elementy w jedną całość ma szansę dokonać prawdziwego przełomu. 

Kolejną rzeczą jest wytrwałość i systematyczna praca. Niestety nauka jest niezwykle wymagającą dziedziną.  Czasami na sukces trzeba pracować długie lata. I co najważniejsze, nie wolno rezygnować od razu gdy coś nie idzie po naszej myśli, zarówno jeśli chodzi o pracę w laboratorium, jak i aplikowanie o granty czy publikowanie. Każdy z nas skupia się głównie na swoich sukcesach, natomiast proszę mi wierzyć każdy z nas zna też smak rozczarowania. Ale tylko Ci, którzy pomimo niepowodzeń potrafią iść dalej, analizując swoje błędy, osiągną najwięcej.