Nanotechnologia

Namagnesowane nanocząstki, zawierające leki przeciwskrzepowe, mogą zniszczyć skrzepy krwi prawie tysiąc razy szybciej niż dotychczas stosowane metody.

Do leków przeciwskrzepowych należy tPA – tkankowy aktywator plazminogenu. Zazwyczaj pewna dawka stężonego tPA jest wstrzykiwana do krwiobiegu w miejsce, gdzie zlokalizowano skrzep. Część cząsteczek leku osiąga cel, pozostałe krążą po systemie krwionośnym, nierzadko stwarzając ryzyko wystąpienia krwotoku.
Naukowcy postanowili rozwiązać ten problem umieszczając tPA w nanocząstkach wykonanych z tlenku żelaza (co umożliwia ich sterowanie za pomocą pola magnetycznego), które pokryto powłoką z albuminy, białka naturalnie występującego we krwi. Albumina stanowi rodzaj kamuflażu, dając nanocząstkom naładowanym tPA czas na dotarcie do skrzepu i jego rozpuszczenie, zanim system immunologiczny zaatakuje je jako intruza. Zastosowanie nanocząstek pozwala na stosowanie mniejszych dawek leku i zmniejszenie skutków ubocznych, i co najważniejsze skrzep jest rozpuszczany sto razy szybciej niż w przypadku użycia samego tPA.
Naukowcy zauważyli ponadto, że tPA jest bardziej efektywny w podwyższonej temperaturze. Stosując zmienne pole magnetyczne wywołujące tarcie wykonanych z tlenku żelaza nanocząstek można było ogrzać tPA do ok. 42 °C. W rezultacie szybkość rozpuszczania skrzepu wzrosła do 1000 razy w porównaniu do tradycyjnej metody podawania leku.

Źródło artykułu: www.azonano.com

Źródło ilustracji: commons.wikimedia.org